Lopen voor hulphonden

Ik weet uit ervaring wat het allemaal met je doet om een militair te zijn geweest en nu met PTSS te moeten leven. En wat het met je omgeving doet en vooral met je gezin.

Ik heb altijd gezegd dat ik geen hulphond nodig heb want er zijn anderen die het harder nodig hebben. Maar een kameraad die er wel een hulphond heeft gekregen, is het een ademlating om er wel 1 te hebben. Eindelijk weer rustigere nachten en dagen met meer energie. Zijn gezin ziet hem weer opbloeien en dat doet hen echt goed.

Bovendien zie ik hoe lang de wachtrij is om een hulphond te mogen krijgen. Daarom wil ik voor die mensen (collega's in alle vakken) lopen om geld op te halen voor de opleiding en aanschaf van deze geweldige hond, om er voor te zorgen dat de wachtrij misschien iets korter wordt en sneller collega's te helpen waar het het hardste nodig is. 

Ik wil samen met 5 andere geweldige mensen (en misschien nog wel meer) tochten gaan lopen voor aandacht hiervoor. En voor mezelf op andere gedachten te zetten, voor mij is het een rustpunt en als ik dan ook aandacht kan maken voor dit geweldige doel dan is dat geweldig!